Opel Insignia miał debiut w 2008 roku na salonie samochodowym w Londynie (na rynku brytyjskim występował jako Vauxhall Insignia). Zaliczany do klasy średniej pojazd zastępował dwa modele – cieszącą się dużą popularnością Vectrę oraz niszowe Signum. Zwiększone wymiary zewnętrzne – długość sedana wynosiła 483, kombi 490 cm – sugerowały też, że Insignia poniekąd miała przejąć rolę Omegi, flagowej limuzyny wytwarzanej do 2003 roku. Zobaczmy, zatem wszystkie generacje Opel Insignia
Opel Insignia A wytwarzany był w latach 2008-2017. Producent przedstawił trzy wersje nadwoziowe – sedana, liftbacka oraz kombi. Pojemność przestrzeni bagażowej przed rozłożeniem siedzeń oscylowała w granicach od 500 (w sedanie) do 530 (w liftbacku) i 540 l (w kombi). Poza wersją z przednim napędem można było wybrać odmianę 4x4 (haldex).
W gamie silników benzynowych dominowały jednostki czterocylindrowe (od 115 do 220 KM). Odmiany flagowe zaś wyposażano w V6 o pojemności 2,8 l – moce 260-325 KM. Duży odsetek oferty obejmował diesle – wszystkie odmiany 2-litrowe miały wtrysk common rail, zaś 1,6 zwykły wtrysk bezpośredni z pompą. Moc oscylowała od 110 do 195 KM. Przez 9 lat produkcji samochód przeszedł dwie modernizacje – pierwszą (kosmetyczną w 2011), gruntowny lifting zaś miał miejsce w 2013 roku.
Opel Insignia B została zaprezentowana w 2016 roku (modernizacja w roku 2020). Tym razem zaoferowano dwie odmiany nadwoziowe, rezygnując z sedana – bagażnik kombi mieści 560 l, zaś kombilimuzyna 490. Podobnie do poprzednika Opel Insignia B oferowany był jako Vauxhall. Stał się też modelem o światowym zasięgu, oferowanym w USA jako Buick, zaś w Australii pod marką Holden (mocno spokrewnioną konstrukcją jest też Chevrolet Malibu 5. generacji).
Wzorem innych producentów w nowym Oplu klasy średniej zaczęto montować nowoczesne silniki wykonane zgodnie z ideą downsizingu – np. mające 3 cylindry 1,4 Turbo o mocy 145 KM. W Ofercie też tradycyjne jednostki czterocylindrowe, wszystkie turbodoładowane. Pośród diesli także bazowa odmiana miała tylko 3 cylindry. Ciekawostką jest też mocny diesel (170-210 KM) z napędem na obie osie.
Na rynku wtórnym obie generacje są dobrym wyborem. Duża część używanych egzemplarzy pochodzi z flot, ale nie są to auta z ubogim wyposażeniem (co ma miejsce np. w przypadku kompaktów), ponieważ Opel Insignia często używany był jako auto służbowe dla menedżerów średniego szczebla. Koszty eksploatacji należą do przeciętnych na tle konkurencji z Niemiec i Francji.
Głównymi konkurentami były (i są) takie auta, jak Ford Mondeo, Volkswagen Passat, Renault Laguna czy Citroen C5. Alternatywą dla miłośników marki może być nieco mniejsza Astra (najlepiej kombi) lub też SUV Antara (wytwarzany do 2015 roku).
Data publikacji: 2022-03-24, ostatnia zmiana: 2022-12-14
