Zakażenie wirusem brodawczaka ludzkiego to jedna z najczęstszych infekcji przenoszonych drogą płciową. Znacznej częstości jej występowania sprzyjają: bezobjawowy przebieg infekcji i nieświadome zarażanie kolejnych partnerów seksualnych, coraz większa liberalizacja zachowań seksualnych oraz przewlekły, nawracający charakter infekcji, zwłaszcza u kobiet. Jaki jest efekt szybkiego szerzenia się wirusa HPV? Niemal 80% aktywnych seksualnie osób, zwłaszcza młodych, miała kontakt z wirusem, a u kilku % z nich dojdzie do rozwoju najpoważniejszych powikłań- nowotworów.
Zakażenie nieonkogennymi typami wirusa brodawczaka (6, 11, 13, 30, 40, 42, 43 i 44) może skutkować pojawieniem się na skórze łagodnych zmian na wargach sromowych, szyjce macicy i w pochwie u kobiet oraz na penisie, mosznie i w okolicy odbytu u mężczyzn. Te kłykciny kończyste pojawiają się w okresie kilku tygodni lub kilku miesięcy od zakażenia i mają tendencję do stałego rozrostu. Początkowo niewielkie, różowe narośla z czasem zlewają się, tworząc znacznych rozmiarów kalafiorowate struktury. Bardzo istotne jest jak najwcześniejsze objęcie leczeniem obu partnerów seksualnych. Najskuteczniejsze jest zastosowanie krioterapii lub lasera; zabieg chirurgiczny usuwający kłykciny kończyste to ostateczność.
Znacznie poważniejsze konsekwencje pociąga za sobą zakażenie typami onkogennymi wirusa HPV, zwłaszcza typami 16, 18, 31 i 45. Przetrwałe zakażenie którymkolwiek z serotypów onkogennych stwarza ryzyko rozwoju nowotworu. Niemal każdy zdiagnozowany przypadek raka szyjki macicy, 90% raka odbytu i 40% raka prącia to efekt zakażenia HPV.
Szczególnie dużo mówi się o wirusie HPV w kontekście raka szyjki macicy. Nie bez powodu- rak szyjki macicy to jeden z najczęstszych i najgroźniejszych nowotworów. Najskuteczniejszym sposobem walki z rakiem szyjki macicy, jest regularne badanie cytologiczne. W pierwszej, utajonej fazie zakażenia HPV, w cytologii nie wykrywane są żadne zmiany, a miejscowa replikacja wirusa przebiega w warstwie podstawnej komórek nabłonka wielowarstwowego. Faza druga zakażenia to replikacja wirusa i różnicowanie komórek w warstwie ziarnistej i kolczystej. W badaniu cytologicznym stwierdza się atopię komórkową oraz zmiany śródpłaskonabłonkowe niskiego stopnia CIN1 (NSIL). Faza niekontrolowanej proliferacji komórek nabłonka prowadzi do twierdzenia w cytologii zmian CIN2- CIN3 i obecności koilocytów- komórek o wyglądzie pawiego oka.
Dodatkowe czynniki sprzyjające zakażeniu, tzw. kofaktory, to:
- długotrwała antykoncepcja hormonalna
- liczne porody
- wczesna inicjacja seksualna
- duża liczba partnerów seksualnych
- niedobory odporności
- współtowarzyszenie innych infekcji płciowych: HIV, Chlamydia trachomatis, opryszczki
Wirus HPV przenosi się drogą płciową lub z matki na dziecko w czasie porodu. Z tej drogi transmisji zakażenia wynika bezpośrednio sposób jej zapobiegania. Należy wystrzegać się częstej zmiany partnerów seksualnych i seksu bez zabezpieczenia; warto także zminimalizować udział wspomnianych wcześniej kofaktorów infekcji. Od kliku lat dziewczęta, które nie rozpoczęły jeszcze aktywności płciowej, mają możliwość przyjęcia szczepionki przeciw zakażeniu wirusem HPV. Według szacunków polskiego Towarzystwa Ginekologicznego, regularne szczepienia profilaktyczne mogą zmniejszyć umieralność, którą powoduje rak szyjki macicy o kilkadziesiąt procent. Trwają badania nad skutecznością szczepionki u mężczyzn. Wirus HPV znacznie rzadziej niż u kobiet powoduje u nich poważne konsekwencje zdrowotne, jednak szczepionka mogłaby uchronić przez wieloma przypadkami raka prącia czy odbytu.
Czytaj także: http://hpvwirus.pl/mozna-zarazic-sie-hpv/
- Jak ustrzec się przed wirusowym zapaleniem wątroby?
Data publikacji: 2018-06-02, ostatnia zmiana: 2018-10-04
