Ból zęba może oznaczać zarówno niewielką próchnicę, jak również konieczność wykonania bardziej złożonego leczenia kanałowego.
Szkliwo pokrywające zęby jest narażone na wiele niekorzystnych czynników. Głównym zagrożeniem są rozwijające na nim bakterie, które namnażają się pod wpływem cukru. W rezultacie może dojść do jego uszkodzenia, czyli próchnicy, a wtedy potrzebny będzie dentysta, który będzie mógł szybko i skutecznie rozwiązać ten problem.
Najczęściej o uszkodzeniu szkliwa świadczy ból, a także inne objawy, na przykład zwiększona wrażliwość na ciepło oraz zimno, pojawienie się krwi, obrzęki dziąseł. W takich przypadkach nie warto zwlekać i trzeba jak najszybciej odwiedzić gabinet stomatologiczny. Zaproponowane leczenie próchnicy będzie zależne od stopnia zaawansowania ubytku.
Gdy próchnica nie jest jeszcze zaawansowana, wówczas stosuje się podstawowe leczenie zachowawcze polegające na usunięciu zmienionego szkliwa i zastąpieniu go syntetycznym materiałem. To usługa określana także jako plombowanie zębów.
Plombowanie stomatolog wykonuje wtedy, gdy ubytki próchnicze nie są jeszcze duże i nie objęty jeszcze miazgi zębowej, czyli wnętrza zęba.
Właśnie dlatego tak ważne jest, aby gabinet stomatologiczny odwiedzać systematycznie, przynajmniej raz na pół roku. To właśnie wtedy dentysta może w porę wykryć nawet najmniejsze ślady próchnicy i rozpocząć ich leczenie w tej fazie, gdy nie stanowią one jeszcze zagrożenia dla miazgi zęba.
W prywatnych gabinetach stomatologicznych leczone próchnicy odbywa się z zastosowaniem nowoczesnych materiałów światłoutwardzalnych, które nie tylko są bardzo trwałe i wytrzymałe, ale także estetyczne. Zaplombowany ząb wygląda wtedy bardzo naturalnie, a tym samym zachowuje też swoją funkcję.
Warto wskazać, że w gabinetach wykonujących usługi w ramach NFZ nie jest możliwe wykonanie plomb światłoutwardzalnych. Stosowane są plomby gorszej jakości – chemoutwardzalne lub plomby amalgamatowe, czyli „szare”.
Może jednak zdarzyć się, że stomatolog zdiagnozuje objęcie miazgi zębowej przez bakterie próchnicze. W takim przypadku przeprowadzane jest leczenie kanałowe, inaczej określane także jako endodontyczne. Także procedura ta prowadzona jest z innych wskazań.
Główne wskazania do leczenia kanałowego:
Najczęściej dentysta przeprowadza leczenie kanałowe wtedy, gdy ząb jest zainfekowany i mocno boli, ale zdarza się, że nie daje on niemalże żadnych objawów. Dużym wsparciem jest wtedy wykonanie zdjęcia RTG zębów – na jego podstawie stomatolog może ocenić kondycję zębów oraz wskazać na konieczność wykonania ich leczenia.
Leczenie kanałowe polega na usunięciu wnętrza zęba i pozostawieniu jego zewnętrznych ścianek. W środku umieszcza się wtedy płynną gutaperkę. Potem ząb jest odbudowywany. Z zewnątrz wygląda zatem jak zwykły, zdrowy ząb, jednak w rzeczywistości jest on martwy. Może on pełnić przy tym funkcje takie same, jak pozostałe zęby w jamie ustnej.
Endodoncja jest dostępna w pełnym zakresie w prywatnych gabinetach stomatologicznych. Można tam wykonać leczenie wszystkich zębów wymagających takiego postępowania. W przypadku leczenia na NFZ można wykonać je jedynie od „trójki” do „trójki”. W przypadku pozostałych zębów stomatolog mający umowę z NFZ może zaproponować jedynie ich usunięcie.
Artykuł powstał we współpracy z Kliniką Stomatologiczną Arteclinic z Gliwic.
Data publikacji: 2020-04-11, ostatnia zmiana: 2020-04-09
